Waarom je nog steeds een toerist bent na 3 maanden werken in het buitenland

Waarom je nog steeds een toerist bent na 3 maanden werken in het buitenland

Voor 3 maanden werken in het buitenland is vrij lang. Er kan veel gebeuren in die periode, zowel in je persoonlijke leven als in je werkleven. Alles verandert: een nieuwe baan, een nieuw thuis en een hele nieuwe cultuur waar je aan moet wennen. Na 3 maanden voel je je niet meteen thuis in je nieuwe land en bij je nieuwe baan. Maar het gaat niet alleen om dit gevoel. Op papier ben je ook nog steeds een toerist na 3 maanden werken in het buitenland. Lees verder om te ontdekken hoe dit werkt.

Waarom veel banen beginnen met een proefperiode van 3 maanden

Als je begint aan een nieuwe baan in Europa, kan er in je contract een proeftijdor proefperdiodestaan. Dit is een kort periode aan het begin van je werknemerschap, waarin zowel jij als je werkgever kan besluiten of de baan goed bij je past. Het is geen EU-brede wetgeving, maar veel landen zetten een meximalelengte voor deze proeftijd,, en dat is vaak zo’n drie maanden. Bijvoorbeeld:

  • In Frankrijk is de proefperiode voor supervisors of technici met een vast contract maximaal drie maanden. Werknemers kunnen tot wel twee maanden een proefperiode hebben.
  • In Italië kunnen niet-leidinggevende werknemers een proeftijd hebben van maximaal drie maanden.
  • Denemarken heeft ook vaak een maximale proeftijd van drie maanden.

Een proeftijd van drie maanden geeft werkgevers genoeg tijd om te zien of iemand het werk aankan en laat de werknemer beslissen of ze de baan, en het wonen in het buitenland, leuk vinden. Als een van beide kanten merkt dat het niet werkt, kunnen de wegen gemakkelijker scheiden dan na het einde van de proeftijd.

Werken in het buitenland: de 90‑dagen (drie maanden) toeristenregel

Als je niet uit de EU komt maar wil bezoeken, is er een vergelijkbare 90 dagen-regel. Het Schengengebied, wat de meeste Europese landen plus een paar andere landen omvat, laat reizigers van specifieke non-EU landen binnen zonder een langdurig visum. Dit kan tot 90 dagen in iedere periode van 180 dagen. Dit korte verblijf Schengen-visum is ontwikkeld voor vakanties, businesstrips of familiebezoeken. Na 90 dagen moet je vertrekken of een ander visum aanvragen. Deze limiet zorgt ervoor dat het toerisme blijft lopen en zorgt er ook voor dat bezoekers niet te lang blijven.

Waarom EU-inwoners geen werkvisum nodig hebben in andere EU-landen

Dankzij het EU-principe van vrije beweging, mogen inwoners van EU-landen zonder werkvergunning wonen en werken in ieder ander land binnen de EU. De Europese Commissie legt uit dat EU-inwoners een baan magen zoeken, mogen werken zonder vergunning en mogen wonen in het land voor dat doel én er zelfs mogen blijven nadat het werk is beëindigd. Er is geen speciaal werkvisum nodig en je hebt recht op dezelfde behandeling als lokale werknemers.

Er is echter een kleine administratieve handeling die je moet uivoeren: als je langer dan drie maanden in een ander EU-land verblijft, moet je je mogelijk registreren bij de lokale autoriteiten, zoals het gemeentehuis of de politie. Dit is normaal gesproken een eenvoudig proces. Je laat je paspoort of identiteitskaart zien en bewijst dat je er woont of studeert. Tijdens de eerste drie maanden mag een land geen verblijfsdocument van je eisen.

Samenvattend: waarom drie maanden?

Waarom blijft het getal drie maar terugkomen? In beide gevallen stelt het een redelijke testperiode voor:

  • Werkgevers gebruiken een proeftijd van drie maanden om te zien of een nieuwe werknemer een goede match is.
  • Overheden laten toeristen van buiten de EU tot drie maanden blijven zonder een langdurig visum.
  • EU-inwoners die verhuizen naar een ander EU-land hebben drie maanden voor ze hun verblijf moeten registreren.

Drie maanden is lang genoeg om een gevoel te ontwikkelen of iets werkt. Of het nou een baan, een vakantie of een nieuw thuis is. Je kunt het aangaan zonder meteen een langdurige verplichting. Twijfel je nog op de stap te zetten en te werken in het buitenland? Lees het verhaal van onze collega Michelle, die je uitlegt waarom deze beslissing haar leven veranderde.